Ayrılıklardan doğan görüşme kavuşma duygusundan başka bir şey değil
Ayrılığa tahammül edememek mi diye düşünüyorum;
Özlem; içinde umut besliyor mutlaka
Telefonların çalması özlemi kamçılıyor sanıyorum ve bir tren istasyonu düşlüyorum
Özlemin başlangıcı olarak kalıyor belleğimde,
Soruyorum özlemin bittiği yer neresi…
Fren sesiyle egzoz kokusu bırakarak giden otobüsler görüyorum
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
