sen gittin,ben herşeyi bitirdim
sen giderken ben,en çok kalbimi yitirdim
kal demek istedim sana,bakarken ardına
kelimeler yetmedi,düğümlendi boğazıma
gittin,kal bile diyemeden
mevsimleri değiştirdin
sıcacıktı hava,gökyüzü güneşliydi
ve sen öyle bi gittin ki
her baharımı kışa çevirdin
yağmurlar yağdı sonra hayaline
fırtınalar koptu yüreğimde
sen giderken aslında,
aşkımızı değil,en çok beni bitirdin
eskisi kadar cesur değilim artık
sevgi için savaşmayı bırakalı çok oldu
yinede yalan söyleyemem sana
ben her gün seni düşünüyorum
hiç bir şey için söz vermedin bana
gelecek vaadetmedin mesela
ama yinede hiç çıkmıyorsun aklımdan
canımı acıtıyorsun,içimi kanatıyorsun
hiç izin vermiyorsun
kabuk bağlamasına yaralarımın
hayalin bırakmıyor peşimi
anlamını bilmediğim kelimelerim oluyorsun
söylemeye korktuğum cümlelerim bazen
simsiyah gecelerin karanlığında yok oluyorsun
öfkemi hala saklıyorum olmayan ışığında
sitemlerim bir yana,
sana söyleyeceğim onca şey arasında
gitme diyebilseydim aslında
kuzey rüzgarlarında boğulmasaydım
erimeseydim mum ışığında
sevdiğim,yaşanılası yüreğim..
her şey bir yana
sana tek söyleyebileceğim
seni çok ama çok özlediğim..
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Irmak Çatal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/15/ozlem-790.jpg)
ŞİİR SEVGİSİYLE KALIN
SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (1)