Özlem Şiiri - Galip Sertel

Rüzgâr bazen uyanır da uykusundan
kapıma yaslanır yağmurla sırılsıklam
acelesi varmış gibi bir yerlere
saçak altında habire
dellenir durur deli divane...

Zerdali dalında yaprak
çırılçıplak
mest olamamış su ile
geç kalırmış gbi bir yerlere
coşar durur avare avare...

O an
arınmışım gibi günahlarımdan
bin nida ile bir od sultan-i yegâh
kopar da dudaktan
nar yüklü bahçelere nur ile dökülür durur...

Ve çok ötelerde
ebemkuşağının göründüğü yerlerde
aşmak istercesine bir uzunca yolu
çocukluğum koşar durur deli dolu...