Özlem Şiiri - Yavuz Mercan

ÖZLEM

Bırakın kuşları özgürce uçsun
Bırakın çocukları özgürce koşsun
Yıldızlar sönmesin ellerinizle
Balıklar göklerde ayla konuşsun.

Güneşle bağımız kopartılmasın
Güzele çağırımız yarım kalmasın
Yeşersin bahçeler dönüşsün güle
Baykuşlar dallara artık konmasın.

Bülbüller sesini duyursun yele
Yağmurlar boşansın kupkuru çöle
Kurumuş iklimler bıraksın bizi
Kavuşsun topraklar masmavi göle

Ormanlar bahara merhaba desin
Kuşlar cıvıldasın türkü söylesin
Sevgiyle yoğrulsun güzel dünyamız
Gönlümü verdiğim şimdi nerdesin?

Irmaklar denize tertemiz aksın
İnsanlar varlığa gönülden baksın
Dağılsın maddeye bağlı sevgiler
Sahteler kovulup yerlere batsın

Yağmurlar yıkasın yerden kirleri
Kurusun zalimin vuran elleri
Bülbülün sesine hasret dünyamız
Özlemle bekliyor yiğit elleri

(Yavuz MERCAN)