Atlarım...
Atlarım olsa
Rüzgardan kanatları olsa
Çıkıp gelseler çocukluğumdan
Ve hiç eğerlenmeseler.
Atlarım gelse
Dört nala gelip çocukluğumdan
Yirmidokuz yaşımdan geçseler
Atlarım gelse
Köpükten kanatlarına alıp
Beni de götürseler
Bir tek uzun gölgeleriMİZ kalsa geride
Yaşamımızın kızıl akşam vaktinden
Bir de KOCOMAN BİR TEŞEKKÜR sana.
Beni bağrında konuk eden sevgili Dünya
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 10:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiirin kendisi hikaye zaten
bu dizeye kadar şiir gibi
ama sonrası
hani nerde bu şiirin devamı?
Atlarım olsa
Rüzgardan kanatları olsa
OLSAlar ahengi duraklatmış.... bu ifade daha kısa ve etkili olsaydı keşke.... Atlamak anlamını da gizemle bence... eroşiire yaklaştırmış satırı....
Yirmi dokuz yaşımdan geçseler güzel bir imge.... tebrikler... şiirin bazı mısralarında düzyazıya kaçış var... disipline edilmesi gerekir....
atların tırnak darbelerinden titriyor
dört ayak geçiyor atlar
vahşi, asi, kaçık...
saçlarında bağlanıyor isteklerim
ve terkilerinde kaçıyor arzularım
hava doludur
at kokusundan, gam ve biraz da gıpta
***
ufukta siyah küçük noktalar oynuyor
ve zemin ki üstünde durmuşum
henüz sakinleşmiştir
sanki o oo ooo
hepsi
bir hayaldi
özgürlük hayali
veya bir ilinti
zindan ve ip...!
Margut Bikel
çeviri: bd
Her çocuğun bir hayal atı var
iyi biliriz büyükler şiir yazmazlar..!
Benimki de bir ara beni alıp götürmüştü - hangi yaşımın üzerinden geçti çok önemli değil, uzun olmasa da gölgesi şiirimde.. sonra üstünden atacaktı..ayağım üzengiye takılmıştı tesadüf bu
atlar acemi olanı bilir çünkü…!
Astral çocukça bir gezintiydi atı üzerinden dünyaya..!
Behruz Dijurian
TÜM YORUMLAR (6)