Özlem 7 Şiiri - Yılmaz Köksal

Hala gökyüzü maviye benzer, hâlâ maviye sakladığm umutlar, hâlâ gülüşüme sığdıramadığım mutluluklar var ama ben seninle gülmeyi özledim.Yanlizca kokusunu duymak için derin nefes alırsın, veremessin.Kokunun kokuma karışmasını özledim.

Bırak dünya dursun,zaman dursun seninleyim ve sana söz yaşarsam öbür günde seni seveceğim.
Ben seninle büyümeyi, gülüşünde ki sıcaklığı, sonsuzadek benim kalacakmış gibi sarılmanı özledim.

Basit şeylerin içinden bile anlam dolu ayrıntılar çıkartmanı,beni çocuk gibi sevmeni, kırıntıları bile paylaşmayı özledim. Kuracağım her hayale sahip olmanı, gözlerine baktığımda bana ait olduğunu görmeyi özledim.