Umut etmeyi seviyorum
En çaresiz anımda
Çağlayanlar akıyor dudaklarıma
Resmin gözlerimin önünde
Kulaklarıma sesin geliyor
Kokun hala tenimde
Aklımda beni sessiz uğurlayışın
Yollara umutsuzca bakışın
Sevmek mi? ? ? ?
Ben seni nefeslerin kesildiği anda seviyorum
Burada sevmeler kısıtlı
Nefret geziyor saçlarımda
Susmak en büyük marifet
Ama ben seni ışıklar söndüğünde seviyorum
Korkma aklım başımda
Bu sadece bir oyun
Sen değil de silahım olsa da yanımda
Ben seni gözlerin kapandığı anda seviyorum…
Kayıt Tarihi : 29.3.2008 04:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!