özledim
sesini,tenini,kokunu özledim
karanlığın içinden çıkıp gelmeni
seninle saatlerce yıldızları izlemeyi
seni sevmeyi özledim
seninle olmayı değil zamanı paylaşmayı
sen yokken yokluğunla savaşmayı
yanındayken her şeyi unutmayı
seninleyken her şeyden uzak olmayı
hep senin kalmayı özledim
kızıp gittiğinde ağlamayı
affet deyip yalvarmayı
dedim ya hep senin kalmayı özledim
ben senin sevdiğin olmayı
senin düşündükçe gülmeyi
sensizken hayalinle gülebilmeyi
senli anları ölümsüzleştirmeyi
ve en çok da
seni özledim...
Kayıt Tarihi : 10.3.2008 19:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serpil Keklik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/10/ozlem-668.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!