Özlem Şiiri - Zübeyde Duran

Daha dün gibi aklımda,
Nasıl geçtiğini bilemediğim yıllar.
Avuçlarımda eriyen kartanesi gibi biten,
Çocukluğum işte karşımda.

Düşündükçe o günleri,
Hüzünlü bir özlem sarıyor içimi.
Nasıl isterdim dönmeyi eskiye,
Tekrar çocuk olabilmeyi.

Herşeyden ve herkesten habersiz,
Çabucak büyümeye özenirken,
Büyüdükçe yaşamın ağırlığını,
Zorluğunu öğreneceğimi bilemezdim.

Dünü düşünmeden bugünü,
Keşke demeden yaşamayı,
Acıyı tatmadan mutluluğu yakalamayı,
Ne çok isterdim.

Hayatın acımasızlığını,
Hayallerimin bu kadar uzakta oluşunu,
Herşeye rağmen yaşamın güzelliklerini,
Geçen günlerimden öğrendim.

08,02,1995