Ufuk kırmızının tonlarıydı,
Mor bulutlarla gülüyordu bana,
Sen yoktun....
Bir ben vardım
Tahta kirli masada,
Bir de içimdeki matruş çocuğun hüznü....
Bir ses versen,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta