Ufuk kırmızının tonlarıydı,
Mor bulutlarla gülüyordu bana,
Sen yoktun....
Bir ben vardım
Tahta kirli masada,
Bir de içimdeki matruş çocuğun hüznü....
Bir ses versen,
Getirse dalgalar..
Ama yalnız sesini değil...
Bir de görebilsem sevgi ışıyan yüzünü....
Kayıt Tarihi : 1.8.2007 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!