Her yer hasretin kokuyor gül bahçesi gibi
Dokunduğum duvarlarda dahi seni görüyorum
Gözümdeki resmin hiç bu kadar anlamlı
Hiç bu kadar güzel görünmemişti.
Adeta konuşmalarımız, gülüşlerimiz kulağımda çınlıyor
Hoş sesin kulağımda yankılanıyor
Unutamıyorum sesini.
Beethoven’in konçertosunu unutamayışım gibi.
Şimdi sensizim
Ellerim boş
Yüreğim yanıyor
Yalnızlığım, bana göz kırpıyor yine
Kayıt Tarihi : 23.7.2007 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Caner Yücel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/23/ozlem-569.jpg)
TÜM YORUMLAR (18)