Özlem Şiiri - Sedat Koçar

Sabahın en yaklaştığı an uyanırdım,
Aklıma ilk sen gelirdin.
Bir daha da uyanamazdım,
Aklımdan seni çıkaramazdım.

Kurduğum saat çalardı
Ben uyumadığım halde,
Çantama kitablarımın yerine seni koyardım,
Kahvaltıda çayımın yerine,seni yudumlardım.

Herşeyimi çıkarırdım hayatımdan,
Ama seni çıkaramazdım.
Bırakmayı isteyipte,bırakamadığım
Tek varlıktın hayatımda.

Sen yanımda olmadan
Ben seni,seninle yaşardım.
Söküp atamazdım yüreğimden seni,
Şimdi özlüyorum.
hiç sebepsiz...

Gurur meselem oldun
İstesende dönemezsin.