Özlem Şiiri - Abdurrahman Sayın 2

Uyandım sabahın erken saatinde
Senin için bir şiir yazıcaktım
Pardon bir dünya yaratıcaktım
İnsanlar toplamaya başladım
Çocuk genç yaşlı kadın erkek
Güzel kızlarım vardı
Yakışıklı delikanlılarım
Sevgi dolu yürekleri vardı
Ama
Sen
Bir tek sen yoktun
Sevgilim

Bir gökyüzü çaldım anasının
Koynundan dünyam için
Henüz çok küçüktü
Büyütmem yetiştirmem lazımdı
Yıldızlar serptim başına gece olunca
Bulutlar aldım ona
Kızınca gürleyen
Üzülünce aglayan
Şimşek şimşek çakan bulutlar
Gündüz güneşim gece ayım vardı
Ama
Sen
Bir tek sen yoktun
Sevgilim

Irmaklar aldım dünyam için
Ovalar yollar nehirler
Okyanuslar denizler
Dagların üstüne kayaları
Ve şelaleleri hediye verdiler
Türlü türlü çiçekleri ile kırlarım vardı
Türlü türlü ağaçları ile ormanlarım vardı
Kuşlarım böceklerim hayvanlarım vardı
Ama
Sen
Bir tek sen yoktun
Sevgilim

Kentler kurdum dünyam için
Metrepoller mega poller
Köyler kasabalar
Ülkeler bir de şehirler
Şehrin biri istanbul biri bursa
Bir kızım vardı ismi KADER
Sek sek oynardı
İstanbul ile bursa üzerinde
Bir sek sek taşım vardı
Adı abdurrahman
KADERİN oynadıgı
Ama
Sen
Bir tek sen yoktun
Sevgilim

Havva gitti önce güller soldu
Sonra insanlarım birer birer öldü
Kuşlarım böceklerim peşi sıra
Ağaçlarım ve bütün canlılarım
Yıkıldı dünyam viran oldu
Havva olmayan yerde hayat olmaz
Havvasız birde susuz yaşanmaz
Şimdi cesetlerim var
Ölü canlarım var
Kara bir yasım var
Ama
Sen
Bir tek sen yoksun
Sevgilim