Naaapiiim kardeşim, ben hep böyleyim.
Hep özlüyorum,
Özlem içindeyim...
Uzaktakini, gurbettekini,
Yanımdakini, kolumdakini,
Ve hatta daha da ötesi kalbimdekini bile özlüyorum...
Bakışmalar dokunmalar yetmiyor bana!
Konuşmalar dertleşmeler yetmiyor bana,
Gün, ay, koskoca bir ömür yetmiyor sevdalara...
Doyamıyorum bir türlü sevgiye, aşka.
Doyamıyorum bir türlü gözbebeklerine baktığım yüreğe.
Hep bir özlem içindeyim,
Gurbetten bir türlü yol bulamadım sılaya...
Galiba özlemleri büyütüyorum içimde! ?
Sonra da; yüzümde, sözlerimde, gözlerimde açıyor sevda çiçeklerim.
Dostluklarını, güzelliklerini, sevgilerini yansıtanları arıyor gözlerim!
Sevmeyi özlüyorum!
Ne yapayım kardeşim?
İşte ben böyleyim...
11.01.2007 /ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 24.1.2007 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yanımdakini, kolumdakini,
Ve hatta daha da ötesi kalbimdekini bile özlüyorum... Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)