Özlem Şiiri - Alper Vatansever

Yine bir yolcu
Ben yine bir uğurlayan
Özlenmiş bir giden ne güzel
Yolcu olan

Özlenmek
Özlenmek nedir varmı bi anlatacak
Ya da sadece özlenenlerin mi bildiği bir kavramdı
Kışın karı karşılamaya hazırlanmış buz akşamlarında
Otogar tadında olmasa da
Yine bir veda
Bir ben yolluyorum gideni
Sonra ben gidiyorum
Kendimi uğurluyorum sonra
Kafamda sorular
Acaba yolcu olan ben miyim bu defa
Özlemle yolumu bekleyecek miyim kendimin
Yoksa donup bir çaresizliğe çözünememeyi mi bekleyeceğim
Nasıl olsa kendimi uğurluyorum
Buzla kaplanmış kaldırımlarda

Kışın olmasın vazgeçtim
Üşümeyin benim için
En azından yazları özleyin
Fazla nemden rutubet kapmış bunalmaların bir arasında

Gözyaşı dökmek kötü
Ama sadistliğim üstümde bugün
Acaba ağlayacak misiniz yokluğumda
Ya da iyi bir adamdı mı söylenecek cesedimin başında

Artık beni de uğurlyorsunuz demek
Hepinizin gelmesine gerek yoktu
Yine ben yeterdim kendime
Ama bir dakika tuhaf bazı şeyler
Tek yolcu ben miyim
Sarılmayacak mısınız bana ben giderken...
Tamam canım abartmayın o kadar
Ne gerek var omuzlara almaya
Paralel hale geldim düşeceğim dikkat
İndim yere en sonunda
Hala yere paralelim
Vücudumda tuhaf bir soğukluk
Bir dakika tuhaf bir şeyler var
Sen siyah kıyafetli adam
Yavaş sallasana küreği
üstüme toprak sıçrattın
Başka birine zarar vermeden at artık elinden
Hey tamam darılmayın
Hepiniz mi gidiyorsunuz
Burası çok soğuk olmaya başladı
Özleyecek misin beni
Gitmeyin
İstediğim bu değildi....