Özlem Şiiri - Murat Coşkuner

Aralık bırak kapını,
belki bir gün gelebilirim.
bir muştu gibi avucuna düşebilirim.
gözlerin dalarken uzaklara,
uzaklardan selam verebilirim.
bir sabah esintisi gibi eşiğinden girip,
zülfün teline değebilirim.

Ağlamak yok, sızlanmak yok,
kavuşmalara sakla gözyaşlarını,
zamansız akıtma pınarlarını,
şimdi uzun hava türküsü gibi de olsa,
bazen bir 'ah' kadar kısa ve derindir hayat.
ne kadar biriksede küpünde acılar,
senin dışına balından başka neyin sızar.

Özlem yüreğime zulmede dursun,
en büyük zalimim özlemin olsun.
geceye asılı kaldı gözlerim.
gözlerime mil çeker gözlerin,
karanlıkta boşluğa düşer ellerim.
ellerime değerse ellerin.
belki de yeniden hayat bulabilirim.

Senden olan hiçbirşeyden vazgeçemedim.
her tavrını, her halini hayalimden silemedim.
en büyük korku nedir hayatta?
söz geçirebilseydim yüreğime sevmeyecektim.
kaybetme korkusu ölümden beter demeyecektim.