kendimi kaybettim bilinmez diyarlarda
kavusmayi bekliyorum çok uzaklarda
umudu silmeden bekliyorum sabirla
özlemi yaziyorum bitmez satirlarda
o büyük günde bir gün mutlaka gelecek
bir sabah uyandigimda her sey degisecek
yorgun düsmüs yüregim bir baska sevecek
karsimda anam bana tatli tatli gülecek
aksam gene pür nese sofraya oturacagiz
geleniyle gideniyle yasami paylasacagiz
zaman yine akip gidecek ayrilmayacagiz
bu güzellikleri bir ömür boyu yasayacagiz
disarda insanlar bildigim gibi konusacak
ne yana gitsem derdimi herkez anliyacak
eski dostlarim birer birer ortaya çikacak
biraktigim yerden hayat tekrar baslayacak
23.03.2000
Ömer AvşarKayıt Tarihi : 22.6.2001 02:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Avşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/06/22/ozlem-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!