Özlem Şiiri - Filiz Ocakoğlu

Bazen
Alıp başımı
Kaçmak gelir içimden..

Öylesine
Bunalmış
Sıkılmış
Ve yorulmuşum ki...

Hep hayalini kurarım
Uzaklarda bir yerin

Alabildiğine
Yeşilin
Koyunun
Derenin...

İşte o zaman
Kızarım şehirliliğime...

Kızarım anama
Kızarım babama...

Neden yok yahu
Benim de bir köyüm....

Arada bir
Paylaşırım bu sevdamı
Yardımcım Kadife’mle...

Dinleyip
Şaşkın bakışlarıyla
Süzer muzipçe

''He ya
Sen nasıl doleşçen
Köy yerinde bu topikle....''

Doğru ya...

Ben nasıl dolaşacağım
Köy yerinde...

Sonra
Kim yapacak
Burda ki bunca işi...

Ya evdekiler aç kalırsa
Ya çocuklar hastalanırsa
Aman ha...

Susarım...

Susar otururum da
İçim acır bir zaman

Sonra geçer
Unutulur
Düşlerim gibi o da...

Ne çobanın türküsü kalır
Ne aç tavuğun öyküsü...

Koşuştururken şehrin
Bin türlü karmaşasında...