Özlem Şiiri - Mustafa Sadıç

özlem öyle bir duygudur ki
insan anlayamaz bazen
sorar kendi kendine
acaba ben neyim ve ne yapıyorum

kimse anlamaz bazen
içinde bulunduğu özlemi
ve öyle bir özlem içindedir ki insan
farkına bile varamaz içinde yaşadığı dünyanın

herşey boş gelir insana
hele birde içi hasratle yanıyorsa
herşey boş gelir insana
içinde özlem varsa

bazen düşünür kendi kendine
değer mi bu kadar yıpranmaya diye
her ne kadar değmez desede
farkında olmadan yıpranmıştır o zaten

özlem öyle bir duygudur ki
karmakarışık duygulara kapılır insan
özleyince sevgi,aşk,hasret
ve herşey sımsıkı sarar insanı

özlem bazen öyle bir hal alır ki
ölmek istyer insan
ama yapamaz bunu
çünkü özlemekte güzeldir diye düşünür bir an

farkına varamasa da yaşadığının
içi yanıp kavrulsada
bir an gelip ölmek istesede insan
vazgeçemez özlemden

çünkü heryerde her zaman içinde bir özlem vardır
farkına varamasa da özlüyordur aslında o
vazgeçemez içindeki özlemden
bir an bıksa da vazgeçmek istese de