Özlem Şiiri - Neriman Aras

Neyi özlüyorum biliyor musun?
Çocukluğumun geçtiği o tozlu yollar var ya?
Hani annemin elimden tutup da
Beni düşe kalka yürütmeye çalıştığı
O tozlu yollar,
Şu köşedeki bakkal Ahmet'i
Sattığı renkli şekerleri
Özgürce uçan uçurtmaları
Çamura belenmiş nalınları
Kırmızıya boyanmış patlamış mısırı...
Neyi özlüyorum biliyor musun?
Hiç bir şeyi düşünmeden geç saatlere kadar oynadığım dünleri
Sonra omzunda teyibi
Elinde kağıtları ile dolaşan destancı amcayı
Her sabah 'yanıyoooor' diye bağırarak
Mahalleyi ayağa kaldıran börekçiyi
Çamaşırların uçuştuğu yeşillikleri,
Ağaçları,çiçekleri,böcekleri özledim
Ayağım takılıp da düştüğümde akıttığım göz yaşımı
Annemin hafızamda kalan silik gençliğini
Hamalın eve küfe dolusu sebze getirişini
Babamın eve geldiğini haber veren ıslığını
Yer döşeğinde yatmayı
Kardeşlerimle yaptığım sebepsiz kavgaları ÖZLEDİM...