Özlem Şiiri - Sibel Keçe

Buğday tarlalarında başaktır özlem.
Gecenin karanlığında yıldız.
Bir aşk şarkısında
Ağlayan gözlerdir.

Ne tuhaftır dünya!
İnsanlar ne garip.
Bir yolda yürürsün
Ve çıkamazsın dışına.

Özlem, her yerdir.
Her duygunun sonu.
Issız bir yerde
Yolcu etmek onu.

Bulutlar dolaşır başımda
Beyaz, siyah
Yağmurlar yağar,
Şimşekler çakar
Senin gözyaşın farkedilmez.
Özlem bir sır kalır.
Avuçlarında kuruyan yaprak olur.