Özlem Şiiri - Durmuş Karakuş

Giydiğim siyahlar yasım matemim.
Değerin kalmadı bende hiç senin.
Sevda bahçesinde olsan yasemin
Seni diken diye yolaca'm Özlem.

Bu ne biçim sevgi bu ne biçim naz?
Uğrunda can versem,diyorsun ki: 'Az.'
Bu yaptıklarını bir kenara yaz.
Bir bir hesabını soraca'm Özlem.

İsmini haykırdım,yazdım her yere,
Gözümden kanlı yaş aktı kaç kere.
Şunu bil ok yaydan çıktı bir kere,
Seni sol göğsünden vuraca'm Özlem

Yıldızlar tutuşmuş yanıyor işte,
İsyan başlatmışlar ayda,güneşte,
Bir gece ansızın on nokta beşle,
Bil ki felaketin ben olacağım,
Bil ki kıyametin ben olacağım,
Sonun, sonunda ben olaca'm Özlem.