(Kardeşim Sinan’ın anısına)
Hasreti yaşattın hep bana
Hasret kaldım kokuna sıcaklığına
Ağaçlara, kuşlara, yıldızlara
Bulutlara sordum seni
“Yaşıyor” dedi hepsi
Soramadım insanlara asla
Biter diye hasretim
Kesilir diye özlemim.
Nasıl beklediğimi seni
Yokluğunda neler çektiğimi
Bir kez olsun görebilmeyi
Sarılıvermeyi, öpmeyi
Okşamayı ellerini...
Bir gün çıkıp geleceğini
Yazamadım beyaz kağıda
Bulamaz diye seni.
Buketler yaptım renk renk
En içten kelimeleri derleyerek
Demet demet sardım
Kuşların kanadına
Varıp ulaşsın diye sana
Bayramlarda yılbaşlarında
Kucaklaşın diye Sinan’la
Çiçekler attım yıldızlara
Kayıt Tarihi : 30.1.2005 15:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alime Yılmaztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/30/ozlem-205.jpg)
bu nasıl bir yaradır hep için için kanar,
bu nasıl bir acıdır,
düşündükçe yakar da yakar.
aklımdan hiç çıkmıyor
düşündükçe daha çok özlüyorum.......
bu nasıl bir özlemdir bende anlayamadım
TÜM YORUMLAR (3)