Özlem Şiiri - Osman Çövüt

Ayrılık rüzgarları esiyor gülüm
gözlerim yaşlarla doluyor bak
avuçlarım terliyor, kalbim yavaşlıyor
sanki ben ölmek istiyorum ölmek

bu kaçıncı fotoğrafına bakıp ağladığım
bu kaçıncı hayalinle konuştuğum
bir gülüşün yeterdi bana
kalbime baharın gelişi için sevgilim

söyle bana hadi söyle biricik sevgilim
sana dünyaları vereyim
bir kere olsun söyle bana
beni sevdiğini...

şirinin aşkı için ferhat dağları deldi
ben senin için yorgayı bile yakarım
leylanın aşkı mecnunu senin aşkın beni yaktı
benim kaderim ise aşkımdan yanmaktı

herkes gezip dolaşırken, gülüp oynaşırken
sen neredesin bir tanem
çiçekler etrafata tebessüm ederken
sen neredesin bir tanem

ayrılık rüzgarları esiyor gülüm
düşünüyorum sana nasıl kavuşurum
yanına gelmek istiyorum
ama sen neredesin bulamıyorum