Özlem Şiiri - Fesih Çelik

Günbegün çoğalıyor özlemlerim
Maviden de mavi gökyüzüne
Ve sımsıcak güneşe,
Güzel yaşanılası günlere...

Hep sevdim,
Karlı dağların yamacındaki kır çiçeklerini.
Dere boylarında boy veren,
Nergisi,mor menekşeyi...

Bitmeyen, özgürlük türkülerimiz vardı.
Hayatla omuz omuzaydık dostlarla
Güz bulutları aldı götürdü.
Sokaklar inim,inim..
Umuda boy veren körpe fidanlar
Biçildiler birer,birer...

İhaneti de gördüm,
Kardeşliği bir tas suda yitirenleri...

Dostlarla,ağız dolusu türküleri,
Hep birlikte heyemola çekmeyi,
Umudu,yaşama katık etmeyi
Özledim,hem de çok özledim...

(1987-İstanbul)