Özlem Şiiri - Ali Arslan

Başını dalından sarkıtan bir gül ’den,
damla damla damarlarıma
kan damlaları yayılır.
Neden üzerime düşüyor bu dağlar?
Dans eden yıldızlar mıdır beni avutan?

Düğüm düğüm eklenerek
kayalardan yuvarlanan Keşiş,
Ay ışığında yıkanıp seyreder Çukurova’ya.

Balçık kokusunu sarıp bedenine
neden sancılı akar bu aylarda?

Ağlar her gece yanarak geçmişine.
Meşe ağaçlarının Ay’dan yansıyarak
geceye düşen gölgelerinde.

Şimdi çok uzaklarda,
özlemini içine bir su duruluğunda saklayan
bir sevgilinin gözyaşlarından düşen hüzünlere
yanar durur benim yüreğim.