Özlem. Şiiri - Özcan Acar

Özlem
Bir rüzgâr eser içimde, sessiz ve derin,
Savrulur hayalin, geceme serin serin
Ellerim boşlukta, dokunamaz sana,
Adını fısıldar oldum tanıdık ve tanımadıklarıma.
Uzakta bir yerde gülüşün saklı,
Kokun bir baharda, bahar uykulu.
Ne zaman gelsen aklıma birden,
Zaman durur, düşer gözümden yaşlar
Geceler büyür, yollar uzar, sevdamm
Hasretin bir hançer, yüreğimde sızar.
Kaç mevsim geçti, kaç gün doğdu,
Sen gittin gideli soldu mevsimlerim gelmedi bahar.
Denizler taşır mı gözyaşımı,
Martılar söyler mi adını?
Bir kuş olup uçsam yanına,
Konar mıyım düşlerine usulca?
Ey sevdam uzat ellerini hissedeyim sıcaklığını
Sensiz odama güneş doğmaz yankılanır çığlıklarım boş duvarlara
Adını söylerim sensiz sessiz içten yürekten ve kalpten
Bir gün duyarsın belki sevdiğim kara toprak almış bu bedeni
Yollar tükenmez, beklerim seni,,,dar ağacına götürme beni
Özlemimle büyütüm yıllardır içimde seni.
Bir gün dönersen, eğer bul beni burada,çok geç olmadan
son bulsun bu özlem bul beni sevdiğim iş işten geçmeden.
yazar....özcan acar.
Kalbim hep aynı, aşkın koynunda.