Sarsam kucak dolusu özlemlerle
Teselli olur musun gecelerime
Bekler misin benimle sabahlara kadar
Ben her gece sen diye sayıklarken
Ve özlem bir dağ yükü omuzlarımda sallanırken
Düşler biriktirdim tavan boşluğunda
baharın kurak ve çelimsiz toprağında
İklimin yağışlı yollarını bekledim
Rüzgar her estiğinde az da olsa kokunu çektim
Üşümelerime teselli olurken gülüşlerin
Gidişinle yenik düştüm
Mevsimlerin tadı kalmadı
Daha doğrusu hiçbir şeyin tadı kalmadı
Bahçemdeki çiçekler kurudu
Kuşlar göç etti
Ne bahar geldi ne sonbahar
Ne geceye ay ışığı ne gündüze güneş ışığı
Sensizlik dünyanın dengesini alt üst etti
Kimsesizlik gün gün birikiyor başucumda
Gözlerde kurumuş pınarlar
Saçlarda ince ince aklar
ayazın ortasında kimsesiz kalmış yarınlar
Bir anne şefkatinden bir baba sevgisinden
Ve yârin hasretinden viran düşmüş hayatlar
Kayıt Tarihi : 13.5.2023 13:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!