. Özlem Şiiri - Turgut Uzdu

Güneş bile doğarken batacağını düşünmez
Yıkar karanlığı kendini yakar
Irmak olmak gerek derim kendi hayatında
Üzülmez hiç biri denizde kaybolacağım diye
Baksana hep aynı coşkuyla akar
Akşam hem içime doğar hem dışıma
Bir hüzne yenilirim peşin peşin
Teselli ararım el yordamıyla
Aklıma dudakların gelir
Bir tanedir gülümseyişin

Kocaman bir resim çizdim başucuna yatağımın
Gözleri sen, kirpikleri sen
Tutup ucundan rüyalarıma bağladım
Düğümleri bakışlarındır uzaklığının
İplikleri sen

Tutunurum her gece bir kenarına
İçinde seni taşıdığım yüreğime uzanırım
Hülyalarıma sarılırım bir bir sayıp
İnce kumlu bir sahildedir ayak izlerim
Bir meltemin elinden tutar uzaklaşırım

Bir dünyanın kapısı açılır yeşil mi yeşil
Kuşlar sevda yüklüdür kanatlarında
Güller ben kokar, sen kokar
Seni yaşar hücrelerim
Her gece rüyalarımın rüyalarında

Uyanırım istemeye istemeye
Sen derim, neredesin derim
Boyun bükülür bilirim dünden
Yastığımın biri bana hasrettir bütün gün
Diğeri sana her gün