Özlem Şiiri - Yılmaz Köksal

Uzun zaman oldu, içimde biriken özlemler var.
Sevmeyi özledim mesala biliyor musunuz?

Ağız dolusu kahkahayla gülmeyi, geceyi bir hayal hazinesine çeviren uykusuzluğu bırakıp, huzurlu bir uykuyu. Kalbimin kırılan yerinden yeniden çiçekler açmasını, baharı özledim. Eve gidince " geldim beni merak etme" demeyi özledim.

Bence, sence düşünceleri bırakıp, bizce düşünceleri özledim.Tahmin edemeyeceğiniz kadar çok koştum,
Defalarca kez düştüm aynı dizimin üstüne, kabuslar gördüm ama yinede bir yangından kaçar gibi sarılıp boynuma, beni koklar gibi öpmeni özledim...