Özlem Şiiri - Ahmet Kasapoğlu

Siyah saçlarınla al yanağını
Koklayıp koklayıp öpesim gelir.
Leb-i nâr üstüne buse-i aşkı
Evirip çevirip gömesim gelir.

Yâr ü ağyar ile seni görünce
Koparıp saçını yolasım gelir.
O şehlâ gözlerin bir nigâhiyle
Kaybedip kendimi ölesim gelir.

Dalgalı saçına rüzgâr vurunca
Tarayıp zülfünü öresim gelir.
Bir Lâhza gözümden ırağ ulunca
Sevdiceğim, billâh göresim gelir.

Salına salına seyran ederken
Memnu meyvaların çalasım gelir.
O mâsum kalbinin sevda gölüne
Soyunup soyunup dalasım gelir.

Şarâb-ı aşkınla sarhoş olunca
Tutup ta belinden sarasım gelir.
Bir tavr-ı edâyla sohbet ederken
Âteşin leblerin sorasım gelir.

Kasapoğlu der ki: bitirdin beni
Yakıp ta kül ettin yitirdin beni,
Ak göğsün üstüne yatırdın beni
Bu hulya içinde kalasım gelir.

(Diyarbakır- 1953)