Özlem Şiiri - Tülin Sezer

Kısa yaz mevsiminden
bana bir garip sızı kaldı.
Bir de deli özlemin...
Ben senin gözlerinin
Yalan dolan bakışlarının,
Kurbanı oldum.
İşte tam bu akşam saatleri bir yara gibidir acısı dinmez. Köhne
sokakların yıkık dökük evlerin saçakları,
Ölüm yası içinde...
Senin o ateş gözlerin,
Kırık dökük cam parçaları gibi,
Bu saatlerde...
Öyle sevdim ki seni
Öylesine sensin ki!
Tattırdığın acılar,
Zehir zemberek sözler...
Bir Aralık sessizliği...
Hep böyle buz tutmuş hatıralarda,
Eksik olan bir şey var Sana ve bana dair...
Belki bir meltem,
Belki hafif esen bir rüzgar...
Ama kalbimiz boş... Çöplükte kargaların
belirdiği bu saatlerde,
Sonbahar uğultusu duymamışsın ki,
İçinden bir gemi kalkıp gitmemiş ki
Uzak yalnızlık limanlarına.