Özlem Şiiri - Orhan Aslan

bir özlemle basladi her şey
baş ağrılarım,düşünmeler , iç çekmeler
sonunu bir türlü tasvir edemediğim hayaller
neydi beni sana getiren o düş
neydi bu özlemin kaynaği
bahardada kururmuş çiçekler
gönüdede kururmus anladım
acı bir tebessümü bile esirgiyorum kendimden
bir yalancı mutluluğu bile
neseli kahvaltılıklar ağlıyor
bardak boş çatal temiz
masada sen yoksun ve ben yok gibiyim
yokluğunda yalnizliğa sarıldım
ne baska hayallere daldım
ne yeni hayaller kurdum
kendi yağımda kavruldum
kendi ateşimde yandim
kendi küllerimi savurdum
hayatın kalanına