Özlem Şiiri - Özgür Kapar

Gitsem şimdi çocukluğumun geçtiği o mahalleye
çocukken suladığım bir ağacın dibine otursam
selam versem önce
“beni hatırladın mı?” desem
sonra yapraklarını okşasam o ağacın tek tek
en üst dalındaki yaprakları bile
çürüyüp düşmüş yaprakları bile
hatta yaprakların üstündeki böcekleri bile tek tek okşasam
o da bir dalını aşağı eğip benim başımı okşasa
toprağına yüzümü sürsem
dallarındaki serçeler neşeyle şarkı söylerken
ben ağlasam
ve gece olunca gövdesine başımı dayasam
kapasam gözlerimi
bir uykuya dalsam
uyandığımda geçmiş olur mu?