Özlem Şiiri - Ayşenur Çiftçi

Aldım kalemi kağıdı elime oturdum
soldan sağa yazdım baktım
Özlem!
Sağdan sola yazdım baktım
Özlem!
Yukarıdan aşağıya-aşağıdan yukarıya
Çapraz sorguladım bir de hatta!
Yine
Özlem....

Ne yöne baksam, ne tarafa gitsem
hangi taşı kaldırsam, özlem çıktı karşıma
Oturdum bir dağın başına
aldım başımı ellerimin arasına
Vurdum başımı taşlara
Gitsem dedim uzaklara
uzaklara gitsem bir başıma
Kalsam yar'dan uzakta
Otursam bir su başına
karışsa yüreğimde ki özlem, suyun akışına
Konsa bir bülbül biçare başıma
'Ötme bülbül, yarem derindir!' desem
Desem ki 'bülbül, benim derdim yarim’dir!’

Aldım kalemi kağıdı, çizdim soldan sağa
Çizdim sağdan sola
Çizdim yukarıdan aşağıya
Ve aşağıdan yukarıya
Yoruldum, bıraktım çaprazı maprazı
Baktım her yerde özlem
Baktım özlem düşmüyor peşimden
Peşin peşin teslim oldum tez elden
Vurdum kendimi yollara

Dedim
'kavuşmalar sizin olsun, ben yoruldum sizi beklemekten!'
Yürüdüm ilk önüme çıkan tümsekten
Dedim
'Yollar benim, özlem benim, yükse yük; yük benim!'
Dedim
'Siz susunuz! Suskundunuz zaten hep, siz!’