Özlem Şiiri - Osman Demircan

Özlemin mum ışığında ısınmak gibi
Öyle karlı öyle ayazsın ki yüreğimde
Yalnızlık bile demek güç sensizliğe
Duamsın daima buz tutan ellerimde

Ne vakit çay demlesem göz renginde
Yanar kalbim kaynar içim ateşlerde
Bir tutuşmadır ah benimkisi ölümüne
Ruh yanar mı böyle çıra gibi içten içe

Özleminle kasıp kavrulurken biteviye
Nasıl ayakta durayım şu yeryüzünde
Tek sıkımlık bir kurşunsun beynimde
Unutmam seni ölsem dahi özleminle