Özlem Şiiri - Ahmet Doğan Afşin

Bilseydim
sen yoksun
gidecektin ta uzaklara
bilinmez diyarlara
saçlarımı taramazdım
deli dolu
özlemlerimi biriktirip
bir sır gibi
yüreğimin
tahtında
saklamazdım

yorgunum
can çekişiyor kelimeler
cümleler kuramıyorum
artık
dilim lâl oldu
içimde kaygılar depreşiyor
fırtınayı çağıran sessizlik
biliyorum
biriktirmeyecektim
büyüyen özlemleri
sana ait
sana inat
şehrin kaydına geçti
çoktan
hafızadan silinenler
bâbilin kızları
saçlarını tarayadursun
güneşe karşı

ben korkuyorum
ellerim üşüyor
ellerim yanaklarımı
okşuyor
ve ben korkuyorum
saçlarıma dokunmaktan
özlemlerim döner diye
arkama bakmadan
bu şehirden gidiyorum
sana veda ediyorum.