Özlem Şiiri - Ece Kara

Süzüle süzüle akan çeşmeler
Bir tas su alacak kimse kalmadı
Göç edip gittiler koca şehire
Gidenlerden geri dönen olmadı

Sana sesleniyom ey ulu ağaç
Gölgende dinlenen insanlar nerde
Doğadan kopardı hayat onları
Kaybolup gittiler koca şehirde

Artık koyun kuzu sesi gelmiyor
Kimse kimsenin halin bilmiyor
Gönül bu şehirde mutlu olmuyor
Koşturmaca nerde, o ahenk nerde

Yoktur dinlenecek bir ağaç dibi
Komşu komşuya yabancı gibi
Köyde üzümlü bağım var idi
Salkım salkım pembe üzümü nerde

Bacalarda yeşil duman tütmüyor
Bahçelerde gonca güller bitmiyor
Komşu komşuya gelip gitmiyor
Kalmak isterdim doğduğum yerde.