Özlem Şiiri - Kara Osman Nalbant

Yâr seven geceyi, gündüze ekler
Buludun ardında, damlayı tekler
Gözü hep yoldadır baharı bekler
Bülbüle aylarca, yem olur özlem

Kuşku yok sevdayı öldürür gurur
Dost için akmayan gözyaşı kurur
Dağda yalnız kalan dolaşır durur
Yârin yüreğinde, dem olur özlem

Kaybolmaz taşlara, yazılan sözler
Can taşıyan her can bir canı özler
Kalkar seher vakti, mircanı gözler
Ozanın gözünde, nem olur özlem

Kara’yım düşümde, giderim yâre
Sağda bekler beni baştabip Sare
Dostun verdiği şey, olmazsa çare
Kapanmaz yaraya em olur özlem