Özlem Şiiri - İsmail Demirel

diz çökmüş gecelerin hatrı var üstümde
Ve özlem dayanılmaz bir yük
İçimde durmaktan eskimiş bir acı
Yerini bilmediğim bir kargaşaya bırakıyor
Mavinin kızı çok uzakta değil
Sanki şiirlerimden bana gülümsüyor
Kan çanağı gözlerimin kızıllığı
Gökyüzüne bulaşmış
Ve sen mavinin her tonunda varsın
Cennetin bütün güzelliğini
Taşırken gözlerinde
Ezberlemeye çalıştığım son mısrasın

Senin şu gözlerin var ya ayrı bir merak konusu
Huzura kavuşmamın tek yolusun
Sanki inişi çok zor bu yokuşun
Yinede bir parça sev beni
Ki kalbime dikiliyor şiirimdeki duruşun