Özlem Şiiri - İrfan Kurşun

Senin adında ki bir özlem yakarken içimi
Döksen üstüme Ummanları sönmez yangınım benim
Hasretinden gül bahçeleri açarken kalbimde
Dokunmayın bir gülüme ağlar bülbülüm benim

Karanlığın koynunda düştüğüm girdaptan çıkar beni
Al, koy gülüm beni kalbine , dindir hasretim benim
Öteye çevirip de yüzünü, n’olur soğuk söyleme sevenine
Paslı bir kamayla yar göğsümü, daha az acır canım benim

Hasretinin boşluğunda gözlerim ararken umutsuzca seni
Seni buldu güneşin ilk doğuşunda bedenim benim
Uzaklaşma benden ey nur’um özleminle yakma beni
Çok özledim, çok özledim, dindir hasretimi benim