Özlem Şiiri - Yusuf Bal

özlemek yitik harf parmağının ucunda
parmak izlerinden gitmek kalbine, yarına ve kadere
susuz kum yığınında çağlayan nehir için
öbek öbek su vermek avucundan mağmaya
sana türküyü söylesem anlar mısın
kuma göğsünü gömen kuşların dilinden
susar mı? kar beyazı ruhuna katılan nehir

duralım biraz, dönen dünyanın yörüngesinde biz de varız
ey dünya, güneşin göğündeki mavi nokta
içini bana dönsen cehennem,
dışını sürsen yüzüme, eski bir tarih
her insan dönüyor sanki kendi etrafında

erisem, ardından bahar gelse
kapına çığ olup düşsem kışın ortasında
şiir demlesen, sen, sen... yollar hep uzun değil
çığlığım vurur içimi, sustum, sustum, susmak bana göre değil
gözlerinin içinde gülümsüyor bir nehir

Eliz Edebiyat Dergisi, 88.Sayısında yayınlanmıştır (Nisan 2016)