Özlem Şiiri - Şinasi Öztürk

Biri verse bana geçen günleri
Dese ki; “Al bunlar hep senin olsun”
Tereddüt etmeden dönerdim geri
İsterse o günler hep çile dolsun…

Bilmediğim gelecekten kaçarak
Dönerdim geçmişe kucak açarak…

Saf bir heyecanla çarpan yürekler
Bu günler adına yüce dilekler
Onlar hep orada unutuldu da
Hatırlayıp dönen birini bekler

Ensedeyken hakikatin şamarı
Dönüp almak mümkün müdür onları?

Sormayın bana “bu özlemin neden? ”
Çünkü onlar kopup gitmiş sineden.
O güzel umutlar mazide kalmış,
Bu güne ulaşan kup kuru beden

Bu bedene hız verirdi o efkâr
Bu günse gerçekler, işte aşikâr…

Geçen bir saniye olsa da geri
Alamaz dünyanın hazineleri.
Neden özlermişim anlaşıldı mı?
Elden giden o kıymetli eseri…

Milyarlar kazanmak mümkündür ama
Kim döndürebilir dünkü rüyama?

Nedense hasretle aranırken dün,
Fazla bir değeri olmaz bu günün.
Çünkü “bugün” elde, “yarın” gelecek
İmkânsız, bir daha dönmesi “dün”ün

Halde hep maziyi arar gözlerim;
Yarın olur, ben bu günü özlerim…

Şinasi ÖZTÜRK-Ankara/27.12.1988 Salı