Ne yapsam ne etsem
Aklımdan çıkmıyorsun
İşte, aşta, özde sözde
Günün sonuna gelinmiş ise
Oturmuşumdur tek başıma
İş çıkışı yorgunluk çayı içmeye
Deniz kıyısındaki bir kahveye
Arkasında bırakır beni zaman
Yolalır ufukta yavaşça kızıl ışıklar
Onlarla dalar gider gözlerim
Hüznü toplar toplarda yüreğim
Ta ki son ışıklar kaybolana kadar
Ayrılamam oradan kitli kalırım
Aklım fikrim sana takılı
Gözlerim akşamın son ışıklarına
Yüreğim hasretin ile yakılı.
10.03.2016-MERSİN
Kayıt Tarihi : 11.3.2016 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Göndük](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/11/ozlem-1283.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!