Önlem alamadım aşkının nefsine
Zatın bahaneydi benim gönül bahçeme
Lakin olmasaydın dönmezdim ben deliye
Eylenme sakın ha mecnunun gönlü ile
Mecburdur o peygamberin sünnetine.
Kısacık ömründe kelebek gibi sevmeye
Isınmayan gönlüme alev gibi düşmene
Sakinin doldurduğu kadehteki meylere
Adın şahanedir bu gönüldeki sevgiye
Cihan toplasanda dönmez sözünden geriye
Islahattır varlığın o aşkı bilmezlere
Kilit oldun sen bu gönüldeki bülbüle...
Kayıt Tarihi : 28.11.2014 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgisine bir ömür açlık duyduğum zatı şahaneye sevgimi sunmak için gönülden dökülen hecelerin onun güzelligini ve sevgisini tarif etmesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!