Mevsiminde yağan bu kar, vuslatımı perçinledi...
Buğulu camlardan uzaklara mıhlandı gözlerim.
Bir nida yankılandı kalbimin kuytu köşesinden.
Gökler sitemimin rengiyle boyandı...
İçim içime sığmıyor, tarifi zor halimin..!
Bir bedevi gibi yaşıyorum, yardan uzak bir şehirde...
Hatıralar göz yaşlarımla bir imgeye dönüştü.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta