Ey gökyüzünün karanlık yüzü,
Neden bu kadar yakınsın bana,
Parlayan yıldızlarını göstermek için mi?
Savrulan hayallerin,
Yıkılan umutların içinde,
Başka umutların varlığını göstermek için mi?
Yoksa beni kıskandırmak için mi?
Benim halen ümidim var,
Hayalim var, diyebilmek için mi?
Söyle bana...
Dök dilindekileri.
Bu kahrolası dünyanın çekilmez inat,
Halen yitirilmeyen hayallere inat,
Yitirilmeyen umutlara inat,
Bilgeliğini dillendir,
Gördüklerini haykır.
Tüm pisliklere inat...
Kayıt Tarihi : 17.8.2014 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fadime Gün](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/17/ozlem-1199.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!