Özlem Şiiri - Bekir Gedikoğlu

Erimek istiyorum dudaklarında
Sarıp sarmala beni
Ebediyen hiç bırakma
Benim için ol labirent
Kaybolayım içinde
Kaybolsam gözünün maviliklerinde
Hiç korkmam yalnızım diye
Hissetsem sıcaklığını
Elimde, yüzümde, gözümde
Gene çınlasa sesin kulaklarımda
Gelsen güneşin kızıllığı ile
Yanıma kadar
Dolsa öpücüklerim
Gözüne, alnına, burnuna, dudaklarına
Kulaklarına ve boynuna
Ve bu devam etse
Nefesim kesilene
Nefesin kesilene
Yer, gök, deniz
Ağarana kadar
Anacak o zaman anlarım mutluluğu
Hiç mi hiç ayrılama yanımdan
Korkuyorum ben yalnızlıktan
Korkuyorum ben şundan bundan
İçim içime sığmıyor sen yanımda olduğunda
Ellerim ellerinde gözlerim gözlerinde
Uyumak istiyorum dizlerinde günün her saatinde
Seni seven kalbim çırpınır her saniye
İsminin baş harfleriyle
Burnuma, ağzıma ve gözlerime dolan sarı saçların
İstemem yeller tarafından okşanmasını onların
Ellerim oyalanır portrenin üzerinde
Gözlerim arar seni şurada, burada her yerde
Sanki hemen çıkıp geleceksin diye
Gözlerim seni çizer duvarlara, bardağa, göğe
Gözlerimin takıldığı her yere
...................... .............. ................
Görüyor musun her nereye gittimse
Sanki yanımdasın
Benden hiç ayrılmıyorsun
Kalbim senin otağın
Ona ister sahip olur
İstersen ellere bırakırsın

Tirebolu,14.02.1972