Özlem Şiiri - Fatih Lâl Tuna

ne oldu da unuttuk sevmeyi
acele et gidiyordu tüm gazeteler
ajanslar sevmekten bahsetmiyordu
tüketmek üzerine kuruluyordu
tüm bizden bahsetmeyen reklamlar
neydi bizi acele ettiren bilmiyorduk
yarışmıyorduk oysa hayatta
sadece yaşıyor ve ölüyorduk
ne oldu da unuttuk sevmeyi
bardağın dolu tarafında sevmek
boş tarafında hasret vardı
biz hep hasreti seçiyorduk
özlemler biriktiriyorduk
ayna köşelerine astığımız fotoğraflarda
ve birde sabah kahvaltılarının yalnızlığında
acılığından mı korktuk özlemin ve sevebilmenin
ne oldu da unuttuk sevmeyi...